الزامات سیستم مدیریت HSE : لباس کار
لباسهای حفاظتی
بر طبق الزامات سیستم مدیریت HSE لباسکار به عنوان یکی از وسایل استحفاظی
فردی مطرح می باشد و کلیه کارکنان باید با لباس کار مناسب محل کار در سر کار حاضر
شوند. لباسکارکارکنان دارای خصوصیات ذیل بوده و مطابق مقررات ذیل در اختیار
کارکنان قرار می گیرند.
بر طبق الزامات سیستم مدیریت HSE معمولاً لباس کار به عنوان یک پوشش سراسری
تنه، دست و پاها را در مقابل شرایط محیطی حفاظت میکند. ساده‌ترین شکل لباس کار بر
طبق الزامات سیستم مدیریت
HSE در دو فرم ظاهری بلوز و شلوار (دوتکه) و نوع یکسره و از جنس الیاف طبیعی و
یا درصدی الیاف طبیعی و مصنوعی و در مواردی تماماً از الیاف شیمیایی و صنعتی تولید
می شود. بدیهی است هر چه الیاف بکار رفته شده در پارچه طبیعیتر باشد، تبادل حرارتی
آسانتر است. البسة اختصاصی در مشاغل ویژه و نیز فصول سرد که از جمله می توان لباس
عایق سرما و رطوبت مخصوص سردخانه، لباس نسوز مخصوص کوره و لباس ضد حریق از جنس
آزبست با روکش فسفات آلومینیوم یا سولفات آلومینیوم و لباس عایق شیمیایی از جنس
پارچه های
PVC را نام برد. لباس حفاظتی در برابر گرما از الیاف مخصوصی با پوششی از
آلومینیوم که تا 90% اشعه مادون قرمز را برگشت می دهد ، ساخته شده و به منظور کار
در مجاورت کوره ها و فرایندهای حرارتی استفاده می شود.
خصوصیات کلی لباس کار بر طبق الزامات سیستم
مدیریت HSE
خصوصیات لباس کار ایمن بر طبق الزامات سیستم مدیریت HSE عبارت است از:
·
لباس کار باید اندازه و متناسب با بدن استفاده کننده
باشد.
·
کارکنانی که با ماشین کار می کنند و یا در
جوار ماشین آلات مشغول کار هستند باید از لباس کاری استفاده کنند که هیچ قسمت آن
باز یا پاره نباشد. آویزان نمودن زنجیر ساعت، کلید و نظایر آنها روی لباس کار
اکیداً ممنوع است.
·
در محل کار که احتمال خطر انفجار و یا حریق
باشد استفاده از یقه نورگیری(آفتاب گردان) و زه و دسته عینک که از انواع سلونوئید
ساخته شده اند و همچنین همراه داشتن سایر مواد قابل اشتعال برای کارکنان مربوطه
اکیداً ممنوع است.
·
در صورتیکه انجام کاری ایجاب نماید که
کارکنان آستین لباس کار خود را مستمراً بالا بزنند بایستی از لباس کار آستین کوتاه
استفاده نمایند.
·
کارکنانی که در محیطهای آلوده به گرد و
غبار، مواد قابل اشتعال و انفجار و یا مسموم کننده بکار اشتغال دارند، نباید
لباسهای جیب دار و یا لبه دار (دوبل شلوار) را در برداشته باشند، چون ممکن است گرد
و غبار و مواد مزبور در چین و لبه لباس باقی بمانند.
·
لباس کار ایمنی مخصوص کارکنانی که با مواد خورنده و
یا مضر کار می کنند باید آب و گاز در آن نفوذ ننموده و جنس آن مناسب با نوع ماده و
یا موادی که با آنها کار می کنند باشد.
·
لباس کار نسوز بر طبق الزامات
سیستم مدیریت
HSE مخصوص حفاظت در مقابل حریق بایستی شامل کلاه، دستکش و کفش بصورت یک تکه و
سرهم باشد.
·
لباسکار کارکنانی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو
کار می کنند باید بصورت یکپارچه و بدون منفذ همراه با کلاه مخصوص، کفش و دستکش از
جنس خاص و غیر قابل نفوذ باشد.
·
لباس کار بارانی به صورت پالتویی کلاه سر خود از جنس
پارچه ضد آب با آستری نخی (جهت مناطق معتدل) و با آستری پشمی (جهت
مناطق سردسیر) با رنگ مصوب تهیه شود.
تذکر1 : کارکنانی که لباسشان بمواد نفتی یا شیمیایی
خطرناک آغشته شود باید فوراً لباس خود را شسته و یا تعویض نموده و آن قسمت از بدن
را نیز که در تماس بوده با شوینده های مناسب بشویند. هیچ یک از کارکنان حق ندارد
با لباس آغشته به مواد نفتی و یا مواد شیمیایی به آتش، شعله و دیگر منابع حرارتی
نزدیک شود و یا کبریت و فندک و غیره روشن نمایند.
تذکر2 :بر طبق الزامات سیستم مدیریت HSE در صورت پارگی، خراب شدن و آغشته بمواد نفتی یا
شیمیایی خطرناک باید برای تمیز شدن آن اقدام نمایید و در صورت تعویض به سرپرست
مربوط ارائه شود.
تذکر3 : البسه آغشته به روغن و یا گریس باید فوراً
از تن خارج شود چون ممکن است ایجاد ناراحتی پوست نماید.